"Ja goed hoor."

"Wat bedoel je met goed?"

Ik had in het begin zo'n hekel aan die vraag. Ja, het gaat goed. Dat zegt dan toch genoeg. Blijkbaar niet. Ze stelde die vraag elke keer opnieuw als ik ik zie dat het goed ging. Als ik dan dacht slim te zijn en te antwoorden met "het gaat wel oke", was de wedervraag "wat bedoel je met ok?" Achteraf gezien had ze wel een punt. Bijna iedereen zegt altijd dat het goed gaat als iemand er om vraagt. Terwijl het helemaal niet zo is. Of het gaat misschien wat minder dan de bedoeling is. Toch antwoorden we meestal " ja, goed hoor en met jou?".  Inmiddels is mij wel duidelijk dat het een beleefdheidsvorm is die vanzelfsprekend is. Als je zou zeggen dat het totaal niet goed gaat en je graag je verhaal kwijt wil, dan weten ze vaak niet hoe snel ze verder moeten met boodschappen doen of ze hebben meteen spontaan een afspraak ergens. Oprechte interesse van je medemens komt nog maar zelden voor. En dat noemen we dan een beleefdheidsvorm. Het is eigenlijk om te huilen. Maar uiteindelijk doe ik het zelf ook. Ik neem mij vanaf heden voor dat niet meer te doen. 

Maar wat bedoel ik nou met het gaat goed. Dat ik eindelijk eens heb kunnen slapen zonder dat mijn hoofd op volle toeren draait. De muren in mijn huis niet op me afkwamen en dat ik meer geduld had dan vorige week. 

"Met goed bedoelde ik dat ik een rustig week achter de rug heb".

"Fijn om te horen, wat heb je deze week gedaan?''

"Eigenlijk niet veel, de dagelijkse dingen, het huishouden, slapen, het huishouden en weer slapen. O ja , heb ook nog boodschappen gedaan, zo nu en dan gekookt, Robert was veel weg voor zijn werk. Maar dat is niet anders. Dus redelijk rustig''.

"Heb je je opdracht die ik je had gegeven van vorige week nog gemaakt. Dat lijstje met gevoelens en hoe die ontstaan".

"Ja , zal het er even bij pakken".

Ik pak het lijstje dat vanmorgen heel snel had opgeschreven. Omdat het moest. Had er de hele week niets aan gedaan. Dacht er wel aan maar kon mij zelf er niet toe zetten. Dat lukt dan gewoon niet. Het is als of je een drempel over moet. Maar die zeer zware baksteen op je rug maakt het nog moeilijk, eigenlijk onmogelijk.

 

LUISTEREN

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij adviezen te geven
dan doe je niet wat ik je vraag.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij begint mij te vertellen waarom
ik iets niet zo moet voelen als ik het voel,
dan neem je mijn gevoelens niet serieus.

Als ik je vraag naar mij te luisteren
en jij denkt dat je iets moet doen om
mijn problemen op te lossen,
dan laat je mij in de steek,
hoe vreemd dat ook mag lijken

Dus, alsjeblieft, luister alleen maar naar
me en probeer me te begrijpen.

En als je wilt praten, wacht dan even en 
ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou 
zal luisteren.

Leo Buscaglia